Hoe jouw rommel kristalhelder laat zien wie je NIET meer bent. En waarom dat heel goed nieuws is.

Toon me je rommel en ik zeg je wie je was.
Mijn variant op het gezegde ‘Toon me uw boekenkast en ik zeg u wie u bent’.

Door zelf te kijken naar je rommel kun je veel leren over jezelf.
Ik zal je uitleggen hoe dat werkt.
Je huis en je leven vullen zich continue met spullen.

Je koopt, krijgt, maakt, erft en vindt ‘van alles en nog wat’.
Die spullen laat je je huis binnen, hopelijk om te gebruiken….
Je leest dat boek, draagt die trui, geniet van dat schilderij en zit in die lekkere stoel.

Maar dan verdwijnen sommige dingen naar de achtergrond.

Soms letterlijk:
je draagt die trui niet meer (past niet meer zo goed, zit of staat niet meer?), andere truien komen je huis binnen en die ene trui belandt achterin je kast.

Soms meer figuurlijk:
dat boek staat nog wel op een prominente plaats in je boekenkast maar je aandacht valt er nooit meer op.
Je bent gegroeid en hebt jezelf ontwikkeld (‘natuurlijk’ zou ik willen zeggen), bent in ander onderwerpen geïnteresseerd geraakt en leest nu andere boeken, boeken die op je nachtkastje liggen.

Achtergrond wordt rommel.
Zo verdwijnen dagelijks spullen in je huis naar de ‘achtergrond’.
En nee, dan heb ik het niet over je zomerkleding die je na de zomer op zolder zet! Die haal je natuurlijk weer tevoorschijn bij het eerste lentezonnetje.

Spullen die niet weer tevoorschijn komen om gebruikt te worden zijn bijna altijd ROMMEL.

Het klinkt misschien hard.
Maar 99% van al die spullen die al jaren in jouw huis op de achtergrond liggen of staan is rommel.

Ik noem het rommel omdat het ballast in je leven is.
Rommel, ballast… lekker negatief!
Het is ook negatief, onthoud dat maar goed. Negatief in de betekenis van ‘afwezig’ en ‘niet zijn’.

Die spullen die ik rommel en ballast noem staan namelijk voor alles wat je nu niet meer bent. En die spullen staan letterlijk in de weg van wie je nu bent en wie je wilt zijn.

Je bent dat niet meer.
Je bent veranderd, je verandert nog steeds, iedere dag.
Je ontwikkelt je in je leven, je groeit op allerlei gebieden.
Misschien ook wel fysiek 🙂

Geen wonder dat er spullen in je huis zijn die niet meer bij jou horen, niet meer bij jou passen, jou niet meer passen.

Maar die spullen vullen nog wel steeds je kasten, je zolder, je laatjes en je aandacht.
Het is helemaal niet interessant wie je was.
Misschien zie je pijnlijke dingen wanneer je naar je rommel kijkt.

Spullen uit een voorbije relatie? Studieboeken van een studie van 25 jaar geleden? Kleding uit de tijd dat je nog een wespentaille had?

Word je daar nog blij van!?
Ik heb al zo’n idee wat je antwoord daar op is.

En waarom is dat goed nieuws?
Het fijne van rommel is dat je het weg kunt doen. Zomaar, 1-2-3.
Je stopt met onderdak geven aan de spullen die niet meer bij jou horen.
“Het was gezellig, maar nu is de logeerpartij afgelopen, adieu!”

Zo maak je ruimte in je hart en je hoofd.
Je wordt niet meer belemmerd door de weerspiegeling van wie je ooit was.

Het gaat om wie je nu bent.
Omring je met de spullen waar je nu blij van wordt, die je nu mooi vindt, die je nu inspireren, die je nu voeden, die je nu bemoedigen, enzovoort.

Zo ontstaat er ook veel meer ruimte voor groei, naar wie je echt bent, naar wie je wilt zijn, in je hart en je hoofd.

Je bevrijdt jezelf door spullen los te laten en weg te doen.

Okee, ik zal je nu ook eerlijk vertellen welke dingen ik pas nog heb weggedaan waarvan ik voelde “dat ben ik niet meer”:

• een paar prachtige pumps met hoge hakken uit de tijd dat ik bij een bank werkte als account-manager (krijg sinds een paar jaar pijn in mijn rug van het lopen op hakken)
• studieboeken van een opleiding uit een ‘vorig leven’ (ben nu met heel andere dingen bezig)
• een stapel cd’s van jaren her (met muziek waar ik nu echt niet meer blij van word, brrrr).