“Het lijkt wel alsof er alleen maar spullen mijn huis binnenkomen en er nooit iets uitgaat.”
Dit hoor ik vaak van moeders waar ik mee werk.
Hoe ga je daar als moeder nou mee om?
Op zoek naar een antwoord beland ik altijd weer bij die ene moeder die mij onophoudelijk inspireert:
Moeder Natuur;)
Ik hoef maar om me heen te kijken als ik buiten loop.
En dan zie ik hoe deze moeder heel natuurlijk steeds weer opruimt.
Ik zie de prille knoppen van een boom die straks weer vol in het blad zal staan.
En dit is de opruim-gedachte die dan bij me opkomt:
Wanneer deze boom haar verdorde bladeren niet had laten vallen in de herfst was er nu geen ruimte voor nieuw blad.
Stel je toch voor dat deze knoppen hadden moeten groeien tussen het dorre blad van vorig jaar.
Misschien tussen restjes van nóg oudere verdorde bladeren van jaren geleden!
Dan zou het toch onmogelijk zijn voor de boom om te groeien?
De boom MOET het verdorde blad dus loslaten om haar bladeren te kunnen vernieuwen en te kunnen groeien.
Anders leeft ze niet lang.
Als ik dit beeld op mezelf en mijn spullen leg…
Ik kan wel voelen wat er gebeurt als ik mijn ‘verdorde’ spullen blijf vasthouden.
Dan is er letterlijk en figuurlijk geen ruimte voor ‘nieuw’ in mijn leven.
- als ik mijn school- en (zelf)studieboeken vasthoud is er geen ruimte voor nieuwe kennis en wijsheid
- als ik de kleren vasthoud die ik niet meer pas is er geen ruimte voor de fysiek nieuwe ‘ik’
- als ik alle spullen van een voorbije relatie vasthoud is er geen ruimte voor nieuwe liefde
- als ik spullen van een oude hobby vasthoud is er geen ruimte voor een nieuwe passie
- als ik alle kleren van de kinderen vasthoud is er geen ruimte voor wie ze NU zijn
- enzovoort…
Vaak weet ik helemaal niet wat het ‘nieuwe’ is waar ik ruimte voor maak.
Toch werkt de ruimte alleen al als een uitnodiging voor dat wat op mijn pad wil komen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Net als de boom MOET ik mijn ‘verdorde’ spullen loslaten.
Anders belemmer ik mijn eigen onvermijdelijke en voortdurende vernieuwing.
Wat een opluchting om heel ‘natuurlijk’ spullen wel los te laten en weg te doen.
En dan het liefst terug te geven aan de kringloop: familie, vrienden, een goed doel of de kringloopwinkel.
Geniet van de lente buiten.
Een kadootje van Moeder Natuur.
Geniet van de lente binnen.
In je eigen huis, met ruimte voor ‘nieuwe bloei’ in je leven, een kadootje aan jezelf.
Ja, en nu wil ik graag van jou horen.
Noem eens 1 ding waar jij het allerliefste ruimte voor zou willen maken.
Waar je je ‘verdorde’ spullen voor zou willen loslaten.
Jezelf, je kind, een nieuwe liefde, nieuwe studie, vriendschap, een nieuwe baan?
Alles kan…
Schrijf het onder dit artikel.
Ik lees alle reacties en vind het altijd leuk om van je te horen.
met lieve groet, Conny
PS: Word je blij van dit artikel?
Wil je iedere week zo’n Opruim-cadeautje in je eigen inbox?
Meld je dan aan voor de gratis Opruim-tips voor Moeders.
Jenny zegt
30 april 2014 op 21:48ik weet zelfs niet meer goed wat er in de kasten zit aan “hobby spullen”en veel kleding wat toch niet meer gaat passen
Al deze spullen mogen gaan voor een nieuwe fase in mijn leven.
Het trouwen van mijn dochter in de zomer… ik zal haar missen…vooral de gezelligheid.
Maar ook zal er verandering komen in ons huis, voor onze zoon die na 2 jaar internaat weer thuis is komen wonen.
Vandaag de bovenkant van de keukenkast opgeruimd, en de kookboeken-plank nagekeken, oude kooktijdschriften weggedaan, wèl artikelen uitgeknipt en in hoesjes gedaan en weer in een mandje gelegd…haha.
Gusta van Reyendam zegt
30 april 2014 op 21:53Beste Conny,
Ik wil ruimte maken in mijn huis, kasten ,kamers, schuren, stallen,omdat alles in de weg staat en het heerlijk zou zijn om alleen dingen te hebben die ik nodig heb, zodat er weer ruimte is, niet hoef te schrikken als iemand een kast open doet of onverwacht naar boven wil. Helaas, als ik ga weggooien neem ik minstens van de 10 dingen 4 weer terug.Maar het moet gaan lukken ,ik ben nu nog gezond en kan het zelf, straks ben ik te laat en dat is echt een stok achter de deur.Ik moet moet moet en het zal me veel goeds brengen, tijd en rust.Dus aan de gang.groetjes Gusta p.s. Ik ben blij met je Conny.
Conny Darwinkel zegt
14 mei 2014 op 08:36Gusta, het gaat je lukken, je kan het!
Allet zegt
3 februari 2016 op 12:27Als je van de 10 dingen, 4 weer terugneemt; doe je toch 6 weg!! Kijk naar het positieve!
Lian zegt
2 mei 2014 op 12:06Conny, bedankt voor het mooie stukje wat je deze week hebt geschreven, moeder natuur als voorbeeld en hierin herkende ik een struikelblok voor mezelf.
Vasthouden aan een voorbije liefde, door tastbare herinneringen te bewaren. Het wordt tijd om schoon hiermee te maken. Emotioneel moeilijk maar wel noodzakelijk om verder te kunnen en niet te blijven hangen in het verleden.
Groetjes,
Lian
Conny Darwinkel zegt
14 mei 2014 op 08:35Lian, graag gedaan!
En dankjewel voor je reactie, die zal bij andere moeders ook herkenning geven:)
rose zegt
21 oktober 2015 op 11:07Blijft mooi om te lezen, ik kan wel opruimen inmiddels een loslaten van spullen gaat steeds beter.
Nu nog overige ballast loslaten.
Cecile zegt
21 oktober 2015 op 16:51Wat een prachtig stuk en zo inspirerend! Deze ga ik onthouden. Ik ben net begonnen op het pad van minimaliseren en doe het vooral voor : meer rust en ruimte in mijn hoofd = betere mama voor mijn kids = betere echtgenote = meer tijd voor elkaar = echt aanwezig zijn in het nu (mindfulness) etc…
De natuur zelf is ook een inspiratie voor mij om tweedehands te kopen en mijn spullen te doneren… 🙂